Մոնոներկայացում մեկ գործողությամբ
Հունիսի 16՝ ժամը 12:30
Գեղարվեստի լողափ
Реклама
Category Մոնոներկայացումներ
Ներսս ջրով է լցվել….Խեղդվում եմ
Հունիսի 12. Թատերական ստուգատես
Թատերական ստուգատեսի մեկնարկ. Ժամը՝ 12:00
Նոր Գեղարվեստ. Ընդհատակ ակումբ
Ուզում եմ փսխել
Վազք, քայլք, դոփյուն, ժխոր, հևոց, շնչառություն, լղոզված դեմքեր, ձայներ, տոթ, դռան ճռռոց……..անքնություն, վիրավոր խավար:
«Հոգիս» մոնոներկայացում
Մոնոներկայացում մեկ գործողությամբ։
Հոգիս հենց այս վայրկյանին նման է կատաղած ծովի, բայց ուրախ, կատաղած ծով է հոգիս: Հոգիս ուզում է քնել, կարծես հանդա՜րտ ծով լինի, խաղա՜ղ…Գի՞տեք` ինչ եմ զգում, կարծես մեջս հարյուր հոգի լինի…Անդադար կարող եմ ծիծաղել, կարծես գժվել եմ… չեմ հասկանում` ինչ է կատարվում շուրջս, կարծես ալիքվող ծով լինեմ, որն ուզում է փրկել իր աշխարհը…Գիտե՛մ, կհարցնեք` ումի՞ց, իսկ ես կասեմ` ովքեր խորտակվում են իմ մեջ: Զգում եմ… Կարծես արև է շողում վրաս, ու ես փայլուն ծովի եմ նմանվում:Գի՞տեք, երբ ուրախ եմ լինում, նմանվում եմ «Ծիծաղող» ծովի, երբ ծովի մի ալիքը` չլմփ, հետո մյուսը` չլմփ, ինչ հաճելի է պատկերացնել, երբ ծովի վրա ես նստած, տաք է, ոչ թե ցուրտ` ինչպես հիմա, ու հոգիս չի մրսում….Չգիտես ինչու` կարծում եմ, թե հոգուս խորքում թաքնված մի հրեշ, ուզում է գոռալ ու ճչալ, … և շուտով, նա կանի այդ, կանի, հավատացե՜ք.. Ու ես նման կլինեմ հավերժական կատաղած ծովի: Գի՞տեք` ես էդ հրեշին սիրում եմ,ինչպես ծովը իր մեջ խորտակվողներին է սիրում, այդպես էլ ես էդ հրեշին եմ սիրում…Չե՝մ ատում, ատել չի կարելի, պետք է սիրե՜լ, ինչպես ծովը, ծովը բոլորին սիրում է…Այդ հրեշը, կատաղած է…նաև ինձ վրա, բայց ես հանդարտ զրուցում եմ նրա հետ. ես չէ, հոգիս… կարծես կրկին ալեկոծվող ծով լինեմ … Հենց այս պահին իմ հոգին փորձում է նրան սովորեցնել, թե ինչպես բարի լինել, խորամանկ, ես ինձ խորհրդավոր ծով եմ զգում:Գի՞տեք, ուրախ եմ…Հա-հա, շա՜տ ուրախ եմ ու կրկին նման եմ ծիծաղող ծովի, երբ մի ալիքը` չլմփ, հետո մյուսը` կրկի՛ն չլմփ…Չէ որ ես զգում եմ` իմ ներսում ինչ է կատարվում, ես ազնիվ եմ ինքս իմ հոգու հետ,Ու ծովի մոտել է նույնը. եթե նա ազնիվ է իր հետ, նա տեսնում է` իր ներսում քանի ձուկ է լողում ու ինչպես է լողում, ու նա երջանիկ է դառնում…Իմ հոգին թույլ է տալիս ինձ կարդալ ամեն ինչ, ինչ գրված է իմ մեջ, կարծես ես էլ եմ դարձել թափանցիկ ու բաց կապույտ: Մի գաղտնիք կա հոգուս մասին…Իմ հոգին եղանակի օգնությամբ է առաջնորդվում. եթե ցուրտ է, ուրեմն հոգիս ջղայն ծովի նման մեղմածուփ է… Եթե շոգ է, ուրախ ծովի է նման, եթե գարուն է, ապա գուցե կարոտող ծովի եմ նմանվում,որ կարոտում է իր մեջ խորտակվող լողորդներին:Ճիշտն ասած` հոգումս միշտ եղել է ու կմնա՛ ծիծաղ,ծիծաղ,ծիծաղ… ես երջանիկ ծով եմ… որը զեփյուռի օգնությամբ միշտ մեղմ ծփում է…
Հեղինակ՝ Արփի Սահակյան
Բեմադրիչ՝ Քնարիկ Ներսիսյան
Նկարաշարն` այստե’ղ:
ՖԻՐՍԻ ՄԱՀԸ
Ֆիրսի մահը
